Staan voor een grote inspanning
Is als staan voor een hoge berg
De top onzichtbaar in de wolken
Met voor ons de weg stijl omhoog
Zakt de moed ons in de schoenen.
Maar elke kleine stap vooruit
Is een stap dichter bij ons doel
Eén stap per keer
Koppig en vastberaden
Eén stap per keer
Ik wens het jullie allemaal toe.
De angst verdeelt het land
Want links vreest rechts
En rechts vreest links
Het midden vreest de twee.
De angst verspreidt de haat
Vertwijfeling breidt uit
Bestaat een goede keus?
Want langzaam rijpt besef
Niet angst verdeelt het land
Maar het land verdeelt de angst.
Wanneer de angst regeert
Lijkt alle hoop verdwenen
En reden om elkaar graag te zien
Verdampt, voorgoed verloren.
Doch als de angst regeert
Kan alleen de hoop ons redden
Als we durven geloven
In de kracht van elke mens
Om te zoeken naar verbondenheid
Waard om elke dag voor te vechten.
26 mei 2019 – verkiezingen
Tik, tik, tik, tik, tik
De emmer druppel langzaam vol
Tik, tik, tik, tik, tik
Voor één emmer duizenden druppels
Tik, tik, tik, tik, tik
Hoe onbetekenend is één druppel
Tik, tik, tik, tik, tik
Deze emmer vol, die andere emmer leeg
Tik, tik, tik, tik, tik
Elke druppelt telt
Tik, tik, tik, tik, tik
Welke emmer wil ik vol?
Tik, tik, tik, tik, tik.
Waarom hebben we zoveel angst
Voor een klein beetje stilte?
We praten en praten en praten
Zonder altijd veel te zeggen.
We kunnen elkaar zoveel vertellen
Luisterend naar de stilte
Diep in de ogen kijkend
Verbondenheid scheppend.
Bevrijd ons God
Van onze heilige verontwaardiging
Onze blinde boosheid om wat anderen doen
Want we kunnen alleen zo boos worden
Als we ons beter voelen dan anderen.
Maar wanneer we onze eigen fouten beseffen
Groeit ons begrip voor de ander
En is nederige mildheid ons antwoord.
Als we willen dankbaar zijn
Wanneer we iets ontvangen
Mogen we niet te veel hebben.
Want hoe meer we hebben
Hoe minder dankbaar we zijn
We hebben immers al zoveel.
Maar hoe minder we hebben
Hoe dankbaarder we ons voelen
Voor elk iets dat we krijgen.
De tijd tikt genadeloos
Het nu achter mij
Wat is geweest vervaagt
Voorbij blijft voorbij.
De tijd tikt genadeloos
Verwachting van grootse toekomst
Tot alledaags gebeuren.
De tijd tikt genadeloos
En leert mij hardhandig
Dat elke luttele seconde
Het waard is om te leven.
Altijd de mooiste en de coolste proberen zijn
Altijd de slimste en de snelste proberen zijn
Dat is de wedstrijd van elke dag
Waarin we elkaar meesleuren
In een wedrace die niemand kan winnen
In een wedrace die we allemaal verliezen.
Altijd de behulpzaamste en de nederigste proberen zijn
Altijd de beleefdste en de vriendelijkste proberen zijn
Is iets wat iedereen kan
Is elkaar doen groeien
Is geluk winnen voor iedereen.
Vrede rijmt op rede
De rede van het verstandig zijn
Verstandig nadenken over de gevolgen
Gevolgen voor mezelf en voor anderen.
Oorlog rijmt op nog
Het nog van nooit genoeg
Zoals nooit genoeg doden
Een oneindige kringloop van geweld.
Misschien is dat het geheim van vrede
Als we kunnen stoppen met altijd meer
En willen nadenken over de gevolgen voor anderen.
